Samo da preporucim strip-putopise gospodina (http://en.wikipedia.org/wiki/Guy_Delisle). Rec je o animatoru iz Kvebeka koji poslom boravi u egzoticnim zemljama poput Severne Koreje i Kine, a zena mu radi za Lekare bez granica pa je sa njom bio u Burmi i Izraelu. Vrlo interesantni stripovi i zapazanja o lokalnim obicajima i nacinu zivota.

Sve osim poslednjeg stripa Jerusalim se lako moze naci za skinuti na internetu. Jerusalim za sada ima samo na spanskom da se nadje.

Topla preporuka.

Kul

Hvala

Jos jedna preporuka: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Arab_of_the_Future

Nisam još pročitala ovog Arapina budućnosti, mada sam ga zapazila pre par meseci u jednoj od srpskih knjižara. Ostavila sam ga za kupiti u Singapuru, iz Srbije radije vucaram ono što ne prevode na engleski. A toga ima na žalost previše.

A evo da dodam i ja par stripova, ne isključivo putopisa, ali onih koji se bave određenim regionom - zemljom i na neki način oslikavaju život na određenom podneblju u određenom vremenu.

Japanese Notebooks - Igort : ili kako je Igort doživeo Japan i Japance živeći i radeći tamo.

Terra Australis - Le Bollee i Philippe Nicloux. :  Dolazak prvih belaca u Australiju. Fokus je više na drami samih doseljenika, nego odnosa i susreta sa Aboridžinima, mada naravno taj deo je nezaobilazan.

Berlin - Jason Lutes : Slika Berlina između dva rata.

Radosav - Boris Stanić : Mislim da je ovo jedan od najgenijalnijih prikaza života prosečnog Srbina posle II s.r. Radosav još uvek nije završen. Izdata su za sad dva dela.

Two Brothers  - Fabio Moon i Gabriel Ba : Baš čoveka nekako lepo ubaci u brazilski mud. Dopada mi se kako su dočarali atmosferu.

Picture a Favela - Andre Diniz :  Dok smo još uvek u Brazilu.  Favele se ne mogu zaobići. Ima pomalo atmosferu onog filma Cidade de Deus.

Grafity's Wall - Ram V, Anand R K, Bidik. A R. - Kako grupa mladih ljudi preživljava u Mumbaiju.

Portugal - Cyril Pedrosa : Čovek odlazi u Portugal da se "samopronađe", ponovo susretne sa svojim korenima.

Jones Fink Život na čekanju - Giardino : Češka za vreme komunizma.

Makaroni! - Zabus i Campi : Priča zapravo emigrantska, o tome kako možeš ceo život proživeti nesrećan u tuđini.

Putovanje na Samotne otoke - Lepage : Lepage crta svoje putovanje na brodu koji snabdeva i obilazi francuske južne i antartičke teritorije. Lepage je majstor crtanja nemirnog mora, te je strip vizuelno baš fascinantan.

The Arrival - Shaun Tan : Emigracija i imigracija u imaginarnu zemlju, ali svejedno fascinantan prikaz oba procesa.

The Rabits - Shaun Tan i John Marsden : Ovo je zapravo slikovnica o kolonizaciji Australije. Genijalno odrađena.

Tako se to desilo - Fumio Obata : Japanka se vraća u Japan na sahranu oca i pokušava da pronađe deliće sebe. Svideo mi se način na koji je Japan prikazan. Obično Japan doživljavam kroz mange, a ovaj strip je fantastična kombinacija francusko-belgijske škole stripa i japanske mange, te daje malo drugačiju sliku.

The Island - Armin Greder : Tema je zapravo neprihvatanje imigranata.

The Hartlepool monkey - Lupano i Moreau : Opet, iznad svega priča o ksenofogiji i zatvorenosti, ili ti zašto nikad neće biti mira na zemlji.

I za kraj Hugo Prat, manje-više svejedno šta, za sve zaljubljenike u pacifička ostrva.

 

 

 

 

Ne znam kako mi promakao O.O

The art of Charlie Chan Hock Chye - Sonny Liew : Prati život crtača stripova u Singaporu, od 1954. do danas. Uz to savršeno prikazuje istoriju Singapura i upliće bitne istorijske događaje.

A kad smo kod Singapura tu je i laki humor baziran na stereotipima Singapur vs. Japan:

Eva, Kopi and Matcha - Evangeline Neo

Edited February 20, 20205 yr by marica

Super! Nije mi poznato ništa od ovoga, iako rado čitam stripove, grafičke romane itd. Probaću da iskopam nešto sa spiska i pročitam reviews. 

Generalno su stripovi na temu putovanja dosta slabi, ne znam zašto. Dosta je bio hvaljen Guy Delisle, međutim pročitao sam njegov Šenžen i bio mi je baš bzvz. Joe Sacco se bavi ratnim putopisima u stripu, ali ni to mi se nije dopalo. Zapravo, najbolji grafički romani koje sam čitao baš i nemaju veze sa putovanjima, mada mnogi daju zanimljive prikaze nekih zemalja. Na primer, Persepolis preporučujem svakome ko planira put u Iran. 

Nedavno sam pročitao Epileptic, fantastičan strip koji toplo preporučujem. Radnja se odvija u Francuskoj.

I ja sam od Delislea pročitala samo Šenzen. Bio mi je intereantan kao prikaz prosečnog anglo-saksonskog doživljaja Kine. I šire svega ne anglo-saksonskog. On spada u onu grupu puto-pisaca, puto-crtača koji svoju kulturu, nasleđe, veru, podneblje i sl, stavlja u centar priče čak i kada piše o nekoj drugoj zemlji. Zbog toga Šenzen i nije priča o Šenzenu. I zbog toga sam predpostavila da će svaki njegov strip biti o Kanadi i Kanađaninu negde, a ne o toj zemlji, te zato nisam ni čitala ništa drugo od njega.

Upravo zato stripovi s određenog podneblja bez obzira šta je njihov sadržaj, tj. tema, bolje opisuju to podneblje nego puto-stripovi o tim podnebljima pisani od strane posetioca, privremenog ili trajnog. Jer ma koliko se trudili mi ne možemo da vidimo neku kulturu van okvira, tj. granica naše kulture. Pa to postaje posebno primetno kada se u svom radu bavimo baš kulturom neke zemlje.

Primera radi, ja mnogo čitam mange i gledam puno anima (i serija i filmova). I kao što čovek može predpostaviti malo njih kao temu ima Japan kao turističku destinaciju, ali svaki od njih itekako dobro oslikava japanski mentalitet, način života, način razmišljanja, delovanja, itd. Do te mere dobro da kada sam prvi put posetila Japan, bila sam šokirana koliko sam se osetila domaćom tamo. Kao da sam sve već negde videla, doživela.

Pogledaću da nađem Epileptic, deluje baš zanimljivo. Ako uspeš da iskopaš i pročitaš nešto od ovog gore i dopadne ti se javi. Ili ako želiš i neke ne putopisne grafičke-novele, mange, etc. Možda bih mogla da ti preporučim još nešto.

Senzen je najslabiji Delisleov strip. Strip o Pjongjangu takodje u istoj kategoriji jer u oba grada Delisle u stvari nije ni ziveo. Bio je tamo poslovno, ne duze od mesec-dva, cini mi se. Ziveo u hotelu, hranio se po restoranima i cele dane provodio pregledajuci outsourcovane animacije kako bi kvalitet bio odgovarajuci.

Neuporedivo bolji su mu stripovi o zemljama u kojima je ziveo kao muska domacica. Naime, njegova zena radi za Doktore bez granica, francuski NGO u administraciji. Pa su je onda slali u Jerusalim i Jangun. Tamo su bili po par godina valjda, a Delisle je imao dosta slobodnog vremena i neuporedivo vise zapazanja i lucidnosti. Tako da toplo preporucujem te naslove.

Njegov poslednji naslov je takodje dobar, a iz tog NGO miljea, zove se Talac - Hostage, a rec je o istinitoj prici kada su nekog NGO zapadnjaka oteli i trazili otkup. Prica je o njegovom zatocenistvu i nacrtana je na osnovu ispovesti tog tipa, znaci opet je radila veza sa Doktorima bez granica. Takodje topla preporuka.

A posto pominjete stripove koji nisu putopisi, ima ih dosta interesantnih, na primer:

https://en.wikipedia.org/wiki/Buddha_(manga)

https://www.amazon.com/Best-We-Could-Do-Illustrated/dp/1419718770

http://www.goodcomicbooks.com/reviews/4793/review-castro-a-graphic-biography

https://www.amazon.com/Terrorist-Gavrilo-Princip-Assassin-Ignited/dp/1467772844

Bas mnogo imam da preporucim, ali neke ne mogu da nadjem, ne secam se naslova. Uzivam da odem do knjizare Kinokunya pa da iscitavam kvalitetne indie stripove.

 

Edited February 24, 20205 yr by noskich

Jimmy Corrigan, the Smartest Kid on Earth - remek delo, na mene je baš ostavilo utisak. U rangu mi je sa pomenutim Epileptic-om, možda i sa Mausom i Persepolisom. 

E da, sad se setih, Essex County mi se takođe dopao. Odvija se u Kanadi.

14 hours ago, noskich said:

Senzen je najslabiji Delisleov strip. Strip o Pjongjangu takodje u istoj kategoriji jer u oba grada Delisle u stvari nije ni ziveo. Bio je tamo poslovno, ne duze od mesec-dva, cini mi se. Ziveo u hotelu, hranio se po restoranima i cele dane provodio pregledajuci outsourcovane animacije kako bi kvalitet bio odgovarajuci.

Neuporedivo bolji su mu stripovi o zemljama u kojima je ziveo kao muska domacica. Naime, njegova zena radi za Doktore bez granica, francuski NGO u administraciji. Pa su je onda slali u Jerusalim i Jangun. Tamo su bili po par godina valjda, a Delisle je imao dosta slobodnog vremena i neuporedivo vise zapazanja i lucidnosti. Tako da toplo preporucujem te naslove.

Njegov poslednji naslov je takodje dobar, a iz tog NGO miljea, zove se Talac - Hostage, a rec je o istinitoj prici kada su nekog NGO zapadnjaka oteli i trazili otkup. Prica je o njegovom zatocenistvu i nacrtana je na osnovu ispovesti tog tipa, znaci opet je radila veza sa Doktorima bez granica. Takodje topla preporuka.

 

Muška domaćica :))))))))) sviđa mi se izraz.

Ajd, daću mu onda još jednu šansu.

Quote

https://www.amazon.com/Terrorist-Gavrilo-Princip-Assassin-Ignited/dp/1467772844

Gavrilo ne može biti u istoj rečenici sa terorizmom. Terorista u jednoj, je uvek heroj u nekoj drugoj zemlji. Ja sam sklona da Gavrila vidim kao balkanskog Čea.

S tim u vezi mislim da je

- Atentat s one strane patnje od Stanića i Van Hegnela bolje štivo o Gavrilu.

Kad smo kod levičarskih junaka/tema, još par predloga:

- Prisoner 155 Simon Radowiztki od Comotta je biografija čoveka koji je iz Ukrajne imigrirao u Argentinu, izveo atentat na tiranina i veći deo života proveo u zatvoru u Ušuaji. 

- Breaking free od J Danielsa ili ti kad bi Tintin stvarno bio cool. Anarhistička parodija na Tintina :)))

- Ilustrovana verzija Marksovog i Engelsovog Komunističkog manifesta od Martin Rowson-a. Mnogo lep crtež, koncept, vizuelno baš očaravajuće. Ideološki... predpostavljam kako za koga.

- On the ropes - James Vance i Dan E. Burr. Ovaj sam zapravo slučajno kupila u nekom lancu knjižara u Melburnu očajnički tražeći štivo o Aboridžinima. Strip sam kupila jer je zadivljujućeg formata (250 strana i tvrd povez) i koštao samo 2 AUS dolara. Na kraju ispade sasvim solidan strip.

- Red Rosa, biografija Roze Luksemburg od Kate Evans je isto baš dobra.

- Factory od Yang Yu-Chi je priča o radnicima u fabrici i uslovima rada na Tajvanu.

- Supermen Crveni sin - Miler, Džonson, Planket , šta bi bilo da je Supermen sleteo u Rusiju.

Edited February 25, 20205 yr by marica

Naslov bombastični je čini mi se izabran da bi se bolje prodao strip, inače je Gavrilo predstavljen u njemu izuzetno, ne kao terorista, ni kao nacionalista, već anarhista. Daleko realniji prikaz nego ono što se servira u lokalnim nacionalno orijentisanim školama, a sam atentat je bio puka slučajnost što je takodje verno prikazano. Zato i preporučujem.

11 hours ago, Lazar said:

Jimmy Corrigan, the Smartest Kid on Earth - remek delo, na mene je baš ostavilo utisak. U rangu mi je sa pomenutim Epileptic-om, možda i sa Mausom i Persepolisom. 

? Ovo mi deluje zanimljivo.

11 hours ago, Lazar said:

E da, sad se setih, Essex County mi se takođe dopao. Odvija se u Kanadi.

Planiram da ga pročitam već neko vreme. Imam njegov The underwater welder. Nije loš. Mada generalno meni su te severno-američke grafičke novele nekako strane. Fali mi tu nešto, previše su mi mračne možda? Nekako ta njihova drama mi je daleka srcu. Mada i dalje sviđa mi se sam crtež i kompozicija. Drago mi je da takvo štivo dobija publiku pored super junaka. Tompson mi je tako recimo isto u tom rangu s Lemireom. Mada je Habibi, izuzetno lepo nacrtan strip, pa bi njega ipak zbog lepote crteža izdvojila iz toga.

Ja daleko više preferiram francusko-belgijsku klasičnu školu. Može biti zato što sam na njoj odrasla i zbog nje zavolela stripove. Ali recimo kad mislim o stvarno dobrim grafičkim novelama izdatim u skorije vreme, tu su mi:

- Brodeckov izveštaj - Manu Larcenet

- Poziv - Galandon, Mermoux

- Tamo gde pogled ne dopire... - Point, Abolin

- Veliki mrtvac - Loisel, Dijan, Mallie

- Posvojenje - Zidrou, Monin

- Sputnikove godine - Baru

- Časni ljudi - Durieux, Gibrat

- Svagdanja borba - Larcenet

...... Mogla bih ja ovako do sutra. :)

Praktično odeš na sajt hrvatske Fibre i dobar deo onoga što oni prevode poslednjih par godina. :)))))

4 minutes ago, noskich said:

Naslov bombastični je čini mi se izabran da bi se bolje prodao strip, inače je Gavrilo predstavljen u njemu izuzetno, ne kao terorista, ni kao nacionalista, već anarhista. Daleko realniji prikaz nego ono što se servira u lokalnim nacionalno orijentisanim školama, a sam atentat je bio puka slučajnost što je takodje verno prikazano. Zato i preporučujem.

To je već bolje ??

Habibi mi je bio baš loš, možda najgori strip koji sam ikad pročitao. Školski primer orijentalizma, svi najgori stereotipi o islamskoj kulturi onako kako je doživljava prosečni Amerikanac. Davno sam čitao ali sećam se da sam se sve vreme jako nervirao. Evo sad gledam Goodreads, vidim da nisam jedini:

When one opens Habibi, one might assume that it takes place a long time ago, in a fictional, far-away land that happens to look and feel just like Disney’s Agrabah. But, lo! Wanatolia has steam punk-themed palace guards and high-rise condo construction that flies in the face of a village’s pollution and resulting poverty and famine. Is it to represent the “Global South,” as Thompson claims in a Guernica interview?

No. It’s simply an Orientalist reimaging of a modern Arabia—Thompson needs modern machinery to further his conservationist theme, but he still wants his pre-modern harems full of odalisques with no cell phones and his pre-modern camel caravans crossing a desert that his very same construction companies would build roads through.

Thompson admitted to Guernica that he drew inspiration for Habibi from the Orientalist art movement. Orientalist paintings are a primary example of Orientalism as a racist point of view because they are Western depictions of Arab lands based on preconceptions of the painters (who often had never been to the region they were depicting). Thompson traps himself by not realizing that his magical land full of djinns and harems is exactly the kind of fantastical interpretation that many Middle Eastern people and Muslims have had enough of.

And then we come to the other huge problem: its portrayal of women and the sexualizing of rape. The female protagonist, Dodola, is raped constantly: as a child, by her first husband; as a child and teen, by men in the caravans she tried to steal food from; by the sultan whose harem she lived in. Dodola’s history is a history of rape, also falling into the Orientalist trope of brutal male savages and their oppressed women. And once Zam (or Habibi, the male protagonist) witnesses one of these rapes, both his consciousness and his dreams are plagued by sensual reenactments of her rape. Do I really have to make the point here that sexualizing rape is dangerous and unacceptable?

***

I am just sad and very upset, ignorant and shallow orientalism go through this book from start to finish. The artwork is amazing, although I hate it when arabic calligraphy is misused as a decor and with random meaningless letters. The elaborate usage of religious stories that had nothing to do with the ideologies in the book and its storyline that were furthermore exploited sometimes by misinterpretations was just too much for me.

***

Damn you, Craig Thompson.
I’m so disappointed with your book Habibi.
Your book is absolutely awful, despite your fancy artwork.
You’ve totally lost my respect after I’ve read your book today. In fact, I couldn’t even finish it.
Your book is problematic in so many ways. It’s over the top racist and sexist and shallow.
I’ve never read a book before that glorifies and romanticizes sexual violence so much. On every other page, your female protagonist was raped, objectified or victimized. Every Arabic man in your book was a brutal, camel-riding rapist with no morality or redeeming qualities at all. The only reason Arabic men exist in your world is to abuse women, and the only reason Arabic women exist is to please men who can’t help being rapists.
Your quotes from the Quran in the midst of all the female nakedness and in between scenes of sexual violence, felt extremely offensive. And I’m not even religious!
These quotes added nothing substantial to your shallow story.
Reading your pretentious, offensive and ultimately pointless book was an extremely uncomfortable experience.

***

Absolutely awful, one of the most rage inducing things I've ever read. I don't even know where to begin, there were that many fucked up things about it.

Random, rambly thoughts:

-Habibi was a ridiculously offensive graphic novel filled with nothing but racist, sexist, orientalist, misogynistic rubbish. Then there was the glorification of abuse and rape running throughout, the main character couldn't go at least a couple of pages without being naked, raped or victimised.

-The story itself was shallow, nonsensical, over the top, unrealistic, and a general mess. Habibi might have been set in a fictional country but it was more than clear that it was some warped, stereotypical, and exaggerated portrayal of the Middle East and Arabs/muslims (what with the clothing, the main religion being Islam, the use of Arabic language, the characters being mostly Arab, and the harems, the jinn, the myths and stories told within).

-Thompson's idea of Middle Eastern culture was: ALL men are either rapists or slaves, ALL women get raped and have no free will, fathers will happily sell their young daughters for a little bit of money, girls can only resort to prostitution to survive because apparently there's no job opportunities, pretty much all Middle Eastern people live in poor/desperate/unclean conditions, that Arabs believe in slavery and have a booming and very public slave trade, that NO Middle Eastern people have self-respect/morals/intelligence/kindness or compassion, and ALL middle aged/old men are pedophiles and rapists at heart and have no problem fucking young girls.
Not one Arab/muslim character was portrayed as anything other than horrid, vile, sex crazed or evil. Not one woman was portrayed as anything other than weak, vulnerable, oppressed, bitchy or heartless.
There's no doubt in my mind that Thompson has a worse than low opinion of Arabs, muslims, and other minorities.

Ja se podosta slažem sa tim komentarima što se sadržaja tiče. I ja sam priču takođe doživela kao jako slabu i... jednostavno pogrešnu, na mnogim nivoima.

Ali vizuelno, sam crtež i kompozicija stripa (način na koji kombinuje blokove na strani) su mi impresivni.

Ja sam zbog prirode svog trenutnog zanimanja, počela da gledam na stripove drugačije. To jest da razdvajam sam stil crtanja, strukture stripa, organizacije blokova, od scenarija, od priče, od poruke, itd. Zbog toga sam i naglasila gore da ga izdvajam zbog lepote crteža.

Vidim čak u ovim komentarima da ga prozivaju da je ta kaligrafija besmislena. Ne iznenađuje me, ali mi i dalje ne umanjuje lepotu njegove kičice. :)

Ne znam da li da i dalje da dopisujem stripove pod ovu temu.... Ili otvorim novu.

Strip nije putopisan, ali ima veze i sa J.Korejom i Japanom. 

Grass - Keum Suk Gendry Kim

Strip biografija Koreanke koja je kao dete oteta i primorana na prostituciju sa japanskim vojnicima u II s.r. Japan je imao puno ovakvih kampova za vreme rata. Najveći broj žrtava nikada nije dobio kompenzaciju od japanske vlade, ni emotivnu, ni materijalnu.  

Dva dokumentarno istorijska. Jedan o Brazilu u 17. veku, drugi o Kambodži 70tih.

Angola Janga: Kingdom of runaway slaves  - Marcelo D'Salete

Priča o prvoj i najvećoj naseobini koju su robovi iz Afrike osnovali u Brazilu i njihovoj borbi u toku 17.veka.

Ovaj strip dramatizuje istorijske događaje, te je izuzetno edukativan. Crtež, tj. stil je fantastičan. Radnja je doduše malo konfuzna, tako da priložene mape, predgovor, pogovor i galerija likova izuzetno pomažu.

Year of the Rabbit - Tian Veasna

Veasna prikazuje život svoje familije u Kambodži od dolaska Crvenih Kmera na vlast, do njihovog pada.

Strip je fokusiran na svakodnevni život u selu u koje su bili primirani da se presele nakon napuštanja Prom Pena. Preživljavanja u uslovima na koje nisu navikli, kao i susrete sa ljudima. S obzirom na prirodu tih naseobina, i opšteg stanja stvari on se dotiče i Crvenih Kmera. Ali ovo nije politički strip, niti su preterano u fokusu istorijski događaji, no i dalje fantastično dokumentuje uslove i način života ljudi u tom istorijskom periodu. Strip je pravljen na osnovu svedočenja članova njegove familije. On sam je rođen par dana nakon uspostavljanja nove vlasti, a Kambodžu su napustili nakon njenog pada. 

Emmanuel Lepage i François Lepage - Mesec bele boje

Doku strip o Antartiku. 

Nakon svog stripa o putovanju brodom koji snabdeva i obilazi francuske južne i antartičke teritorije, Emanuel dobija ponudu da na sličan način dokumentuje rad francuskog polarnog instituta na Antartiku. Na putu mu se pridružuje i brat fotograf. Ovaj put ne putuju samo kao posmatrači, nego i aktivno učestvuju u ekspediciji, kao vozači teretnih vozila koji snabdevaju baze na Antartiku.

Kada sam pominjala Lepage-a u nekom od prethodnih postova rekla sam kako je majstor crtanja nemirnog mora. Jednako majstorski crta i beskrajne snežne predele. 

Sylvain Savoia - Zaboravljeni robovi Tromelina

Dokumentarno-istorijski strip o malom ostrvu u Indijskom okeanu.

Savoja putuje na Tromelin sa grupom arheologa koji istražuju život robova koi su 1761. posle brodoloma završili na ostrvu Tromelin. Spasili su ih 15 godina kasnije. Ili bolje reći, spasili su 7 žena i jednu bebu koji su u tom momentu bili jedini preživeli. 

Sevoja je dramatizovao život robova na ostrvu i taj deo stripa je jasno vizuelno razdvojen od onog dela koji dokumentuje njihova arheološka ispitivanja 250 godina kasnije. Priče prikazuje u slojevima sadašnjost i prošlost.

Carol Isaacs - The Wolf of Baghdad: Memoir of a Lost Homeland

Podsetio me prvi podkast Bantustana i priča o Iraku da sam skoro pročitala ovaj strip. Strip je o istoriji Jevreja u Iraku, tj. njihovog proterivanja iz istog.

 

The Waiting - Keum Suk Gendry-Kim

Već sam pominjala na ovoj temi njen pređašnji strip Grass doku strip o Koreanki koja je oteta i naterana na prostituciju u japanskim kampovima.

Ovog puta, donosi priču o sudbini korejskih porodica čiji su članovi razdvojeni između Severne i Južne Koreje. Nije pravi doku strip, priča i likovi su izmišljeni ali bazirani na istinitim događajima, tj. iskustvima nekoliko različitih ljudi.

Poppies of Iraq - Brigitte Findakly, Lewis Trondheim

Sećanja Brižit Findakli (delom Iračanke, delom Francuskinje) na odrastanje u Iraku u kojem je živela do 1973. prvih 14 godina svog života. 

Zahra’s Paradise - Amir & Khalil

Biser koji mi izmiče već godinama. Vredelo ga je čekati u štampanom izdanju!

Majka i stariji sin u potrazi za mlađim sinom tj. bratom koji je nestao nakon demonstracija u Iranu 2009. koje su usledile nakon izbora.

Priča nije dokumentarna, ali se oslanja na svedočenja i iskustvama Iranaca koji su ili čiji su članovi porodice nastradali/nestali nakon demonstracija.

Lična tragedija isprepletana političkim/socijalnim prilikama u Iranu juna 2009. 
Strip je remekdelo na nivou Persepolisa. Bez preterivanja.