Valjevo je najveći grad severozapadne Srbije. Smešten je u Valjevskoj kotlini na visini od oko 185 m, između venaca Maljena, Povlena i Vlašića niz koje se spuštaju planinske reke Obnica, Jablanica i Gradac, koje grade Kolubaru koja protiče kroz sam grad.
Po popisu iz 2002. godine, Valjevo ima 61.270 stanovnika. Najstariji deo grada, Tešnjar, je kaldrmisana muzej - uličica puna kafanica i zanatskih radionica, a sa druge strane Kolubare nalazi se centar grada, podignut u stilu stare evropske arhitekture, sa trgovima i prostranim ulicama.
U okolini grada nalaze se i manastiri Pustinja, Lelić i Ćelije, a tu je i zimovalište Divčibare na Maljenu.
Istorija Valjeva
Prvi pomen Valjeva, pod tim imenom, datira iz 1393. godine. Područje na kom se grad nalazi bilo je naseljeno još od praistorije, zbog plodnosti i dobrog položaja. Iako ima mnogo teorija i pretpostavki o tome kako je grad dobio ime, najverovatnije je da Valjevo predstavlja prisvojni pridev od starog slovenskog imena Valj (Valjevo = posed izvesnog Valja). U to doba (XIV - XV vek), grad je bio aktivan trgovinski centar srednjevekovne Srbije, predstavljao je glavnu vezu i stanicu dubrovačkih trgovaca ka Zapadu.
Godine 1459. Srbija, a sa njom i Valjevo, padaju pod vlast Turske imperije, pa se tu usporava razvoj grada. U narednim decenijama, pomeranjem Turskih granica, on menja svoju ulogu od pograničnog naselja do trgovinskog centra.
U doba Prvog srpskog ustanka (1804. godina), ovde se formira slobodna teritorija, ali ponovni razvoj grada počinje tek početkom tridesetih godina XIX veka, kada Srbija pod vlašću Miloša Obrenovića dobija veću autonomiju. Iz ovog perioda i potiču očuvane ulice Tešnjara, dok deo grada sa leve strane Kolubare ponovo počinje da oživljava 1855. godine izradom novog urbanizacionog plana.
U I svetskom ratu, Valjevo je bilo pretvoreno u veliku bolnicu (bitka na Kolubari), a velika razaranja doživeo je i u kasnijim ratovima i bombardovanjima.
Kako stići do Valjeva?
Valjevo je sa skoro svim većim mestima Srbije povezano autobusima, a kroz grad prolazi i glavna pruga Beograd-Bar, pa je i železnička veza odlična. Iz Beograda za Valjevo ide oko 20 autobusa dnevno.
Ako dolazite kolima, u Valjevo možete stići magistralnim putem iz pravca Šapca, a iz pravca juga odlični putevi vode iz Požege i Bajine Bašte (sa Tare i Zlatibora, preko Maljena i Povlena).
Autobuska stanica Valjevo nalazi se nedaleko od centra grada (Klanička 8, informacije: 014 / 221 - 482, dispečeri: 014 / 221 - 137), a odmah pored nje je i taksi stanica (telefon "Patak" udruženja taksista: 014 / 239 - 970).
Železnička stanica Valjevo nalazi se na periferiji, na oko pola sata od centra grada pešice. Od autobuske do železničke stanice se može stići taksijem ili peške (oko 1 km), desno Bulevarom palih ratnika 91/92, pa uz prugu, do ulice Mirka Obradovića i desno u Hajduk Veljkovu.
Vozovi svakodnevno saobraćaju od i za: Beograd (9 puta), Suboticu, Novi Sad, Bar (4 puta - ovi vozovi prolaze i kroz Požegu, Užice, Priboj, Prijepolje, Podgoricu...)
Šta videti u Valjevu?
Valjevo je lep stari grad i sastoji se iz dva dela, koja su razdvojena Kolubarom.
Na desnoj obali nalazi se stari deo grada, Tešnjar (što znači uzana, tesna uličica), sa živopisnom glavnom ulicom (Birčaninova) u kojoj se nalazi mnoštvo kafanica, zanatskih radionica i starih kućica balkanskog tipa. Ovde se krajem avgusta, pod vedrim nebom na obali Kolubare, održava muzičko-pozorišna manifestacija Tešnjarske večeri.
Odmah iznad Tešnjara, na brdu Vidrak, nalazi se i spomenik borcima iz II svetskog rata, koji je smešten u lepom parku odakle se pruža pogled na ceo grad. Spomenik je metalna figura heroja Sjepana Steve Filipovića, ogromnih dimenzija, koja dominira okolinom. Ovo mesto predstavlja omiljeno izletište Valjevčana.
Na levoj obali Kolubare nalazi se centar grada, koji je povezan sa Tešnjarom mnoštvom mostića. Ovaj deo ograničen je ulicama Vuka Karadžića, Vojvode Mišića i Karađorđevom, a tu se nalaze trgovi sa spomenicima Vojvodi Mišiću i Desanki Maksimović, Valjevska gimnazija, muzej, gradski trg, mnoštvo kafića, prodavnica i ostale administrativne ustanove (pošta, banka, hoteli i sl.)
Centar ima prostrane trgove, široke ulice i cvetne leje, a zgrade su podignute u evropskom stilu, tako da sam centar podseća na starinski evropski gradić.
U ovom delu (na trgu Desanke Maksimović) nalazi se i najstarija sačuvana zgrada u Valjevu, Muselimov konak.
U blizini, pored gimnazije, nalazi se i Narodni Muzej Valjevo (Trg Vojvode Mišića 3, tel. 014 / 221041, 224641, sajt: www.museum.org.rs, radno vreme: ponedeljak-petak 10 - 17.30 h, subota 10 - 13 h, nedeljom ne radi), sa oko 10.000 predmeta iz arheološke, istorijske, umetničke i etnološke zbirke.
Nešto severnije, nalazi se i crkva Pokrova Presvete Bogorodice, koju je podignuta 1838. godine po nalogu Miloša Obrenovića.
Nešto dalje, u severnom delu grada, preko bulevara Mateje Nenadovića, izdiže se Valjevska kula (kula Nenadovića), podignuta 1813. godine.
U blizini Valjeva, prema Bajinoj Bašti, nalaze se manastiri Lelić, Ćelije i Pustinja, a na severu je i selo Brankovina, rodno mesto naše čuvene pesnikinje Desanke Maksimović.
Na putu prema Požegi nalazi se poznato zimovalište Divčibare na Maljenu i Istraživačka stanica Petnica.
