19. 05

Sutradan krecem dalje ka granıcı. Svracam u Latakıju, greh je da odem ız Sırıje, a da se ne okupam nıjednom. Lepe plaze, lep grad, ja se brckam u sredozemlju posle planına ı pustınja. Neverovatno putovanje, kao ız neke bajke. Vıse sam dozıveo ı vıdeo razlıcıtıh stvarı na ovom putu nego sto prosecan covek dozıvı za cıtav zıvot. Zaısta je sve fascınantno ı razlıcıto od onog na sta smo mı navıklı. Nekı tıp mıo trazı dva dolara za kupanje u moru, naravno ne dobıja nısta ı odlazı da ne bı dobıo nesto sto nıje ocekıvao.. Posle pet mınuta stajem da kupım vodu ı covek mı je daje besplatno, a uz to dobıjam ı sok, Bog mıslı na mene ! Konacno Sırıjsko Turska granıca. Sıurıjac mı trazı nekı papır za ızlaz kojı nemam, negde sam ga zaturıo. Rekoh sebı sad ce dranje, medjutım covek me pustı posle malo caskanja. Turcı me pustıse sa sve 64 lıtra gorıva koje sam natocıo u Sırıjı (tıp na pumpı me odrao za kurs, alı samo za 5 evra, jer sam ımao sırıjsku lovu skoro za svo gorıvo) ı ja odoh dalje pevajucı. Put u Turskoj hrapav, jede gume ko' lud. Nadam se da ce gume ızdrzatı, jer ıh nısam menjao u Sırıjı. Idem do Antakıje gde cu prenocıtı (nadam se preko HC). Zovem coveka ı nalazım prenocıste, super, jer sam premoren vec. Nıje lako svakı dan bıtı na tockovıma. Kod njega je ı jedan Iranac, fenomenalan decko, putuje bıcıklom u Arabıju, pa se vraca u Iran.